Տղան սիրահարվում է մի աղջկա, հետևում է նրան մինչև տուն: Գիշերը անցկացնում է տան դիմաց՝ հետևելով աղջկան: Նա մինչև լուսաբաց նայում է աղջկա սենյակի պատուհանին, կարծում եմ, դա նրա ամենաերջանիկ գիշերն էր, բայց այդ երջանկությունը հօդս է ցնդում լուսաբացին պես, երբ նա տեսնում է, որ իր պատկերացրած աղջիկը, ավելի շուտ նրա գլուխը, իրականում ռեհանի մի թուփ է։
Աղջկա դիրքը չի փոխվում, բայց դա էլ բավական է հեղինակին երջանիկ լինելու համար: Գիշերն անցնում է, աքաղաղներն են սկսում կանչել, լույսն է բացվում, սակայն գեղեցիկ մազերի փունջը իր նախկին դիրքում է: Հեղինակին թվում է, թե աղջիկն էլ անքուն այդպես նստել է գիշերով պատուհանի առաջ ու երազել է:
Արևմտահայերեն ՝ դա ժամանակակից հայերենի երկու ճյուղերից մեկն է, որով խոսում է սփյուռքահայության մեծ մասը:Գրության մեջ պահելով ավանդական համակարգը՝ արևմտահայերենը տարբերություն չի ներկայացնում արևելահայերենից և պահպանում է բոլոր գրանիշները: Սակայն արտասանության մեջ կան մի շարք տարբերություններ։
Արևելահայերեն ՝ խոսում են Հարավային Կովկասի և Իրանի հայությունը։
Անահիտ ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤ ㅤԱվետիսյանիㅤㅤㅤ ㅤㅤㅤ Բլոգ ㅤㅤ ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤ 