Էկոհամակարգերի հիմնախնդիրը

Էկոհամակարգը բաղկացած է երկու հիմնական բաղադրիչներից՝ բիոտիկ կամ կենդանի բաղադրիչներ, և ոչ-բիոտիկ կամ ոչ կենդանի բաղադրիչներ: Կենսաբանական բաղադրիչները ներառում են բույսեր, կենդանիներ, քայքայողներ: Ոչ կենդանի բաղադրիչները ներառում են օդը, ջուրը, հողը: Էկոհամակարգի հիմնական մասերն են՝ ջուրը, ջրի ջերմաստիճանը, բույսերը, կենդանիները, օդը, լույսը և հողը: Նրանք բոլորը միասին են աշխատում։ Եթե ​​բավարար լույս կամ ջուր չկա, կամ եթե հողը չունի համապատասխան սննդանյութեր, բույսերը կմահանան: Էկոհամակարգը բաղկացած է օրգանիզմների միությունից՝ նրանց ֆիզիկական միջավայրի հետ միասին։ Էկոհամակարգերը կարող են լինել տարբեր չափերի և կարող են լինել ծովային, ջրային կամ ցամաքային: Գոյություն ունեն էկոհամակարգերի երեք լայն կատեգորիաներ՝ ելնելով դրանց ընդհանուր միջավայրից՝ քաղցրահամ, օվկիանոսի ջուր և ցամաքային: Մարդը ազդում է էկոհամակարգերի վրա գյուղատնտեսությամբ, անտառահատմամբ, գերբնակեցմամբ, գերսպառմամբ, պլաստմասի արտադրությամբ, սև ածխածնի արտադրությամբ և այլն։ Էկոհամակարգում էներգիայի հոսքը կարևոր է էկոլոգիական հավասարակշռությունը պահպանելու համար։ Ֆոսկորը կենդանիների և բույսերի համար անհրաժեշտ սննդանյութ է։ Այն կարևոր դեր է խաղում բջիջների զարգացման մեջ և հանդիսանում է էներգիա կուտակող մոլեկուլների հիմնական բաղադրիչը: Հողի մեջ ֆոսֆորի անբավարարությունը կարող է դրթել բերքատվության նվազմանը: Երբ բույսերը բավարար ազոտ չեն ստանում, նրանք չեն կարողանում արտադրել ամինաթթուներ: Առանց ամինաթթուների, բույսերը չեն կարող արտադրել հատուկ սպիտակուցներ, որոնք անհրաժեշտ են բույսերի բջիջներին աճելու համար:

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s